Φυτοφάρμακα και κίνδυνος Πάρκινσον: Πώς συνδέονται

Ποιοι είναι πιο ευάλωτοι

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA), εξέτασαν γενετικά δεδομένα από 800 ασθενείς με Πάρκινσον που ζούσαν και εργάζονταν στην αγροτική καρδιά της πολιτείας, την Κεντρική Κοιλάδα.

Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους «είχαν εκτεθεί μακροχρόνια σε 10 φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται στις καλλιέργειες βαμβακιού για τουλάχιστον μια δεκαετία πριν από την εμφάνιση της νόσου, ενώ ορισμένοι ασθενείς είχαν εκτεθεί ήδη από το 1974», σημειώνουν οι ερευνητές.

Εστίασαν σε ορισμένες γονιδιακές παραλλαγές που συνδέονται με τα λυσοσώματα, τμήματα των κυττάρων που διασπούν τα κυτταρικά απόβλητα.

Η εξασθένιση της λειτουργίας των λυσοσωμάτων συνδέεται εδώ και καιρό με την ανάπτυξη του Πάρκινσον, εξηγούν οι ερευνητές με επικεφαλής τον Δρα Brent Fogel, καθηγητή νευρολογίας και ανθρώπινης γενετικής στο UCLA.

Οι παραλλαγές που σχετίζονται με τις λυσοσωμικές διεργασίες ήταν περισσότερες σε ασθενείς που είχαν εκτεθεί παρατεταμένα σε φυτοφάρμακα, έδειξε η μελέτη.

Αυτές οι γονιδιακές παραλλαγές φάνηκε επίσης να παρεμβαίνουν στη σωστή λειτουργία των πρωτεϊνών.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό υποδηλώνει ότι η ανώμαλη απόρριψη αποβλήτων στα κύτταρα θα μπορούσε να είναι μια υποκείμενη αιτία της νόσου Πάρκινσον, που εξελίσσεται παράλληλα με τη χρόνια έκθεση σε φυτοφάρμακα.

Καθώς οι τοξικές ενώσεις -συμπεριλαμβανομένης μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται άλφα συνουκλεΐνη, η οποία συνδέεται εδώ και καιρό με τη νόσο του Πάρκινσον– συσσωρεύονται στα εγκεφαλικά κύτταρα, μπορούν να σχηματίσουν στους ιστούς τα λεγόμενα σωμάτια Lewy.

Η συσσώρευση σωματίων Lewy είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της νόσου Πάρκινσον στον εγκέφαλο, σημείωσαν οι ερευνητές.

«Η μελέτη υποστηρίζει την υπόθεση ότι η γενετική προδιάθεση προέρχεται από μικρές αλλαγές σε γονίδια που σχετίζονται με τη λειτουργία των λυσοσωμάτων», δήλωσε ο Fogel.

«Σε καθημερινή βάση, αυτές οι παραλλαγές δεν έχουν μεγάλο αντίκτυπο. Αλλά υπό τις κατάλληλες συνθήκες, όπως είναι η έκθεση σε ορισμένα φυτοφάρμακα, μπορεί να αποτύχουν και αυτό θα μπορούσε, με την πάροδο του χρόνου, να οδηγήσει στην ανάπτυξη της νόσου του Πάρκινσον. Αυτό ονομάζεται αλληλεπίδραση γονιδίου-περιβάλλοντος» πρόσθεσε.

Θα μπορούσαν να υπάρχουν και άλλες γονιδιακές παραλλαγές που προδιαθέτουν τους ανθρώπους στον κίνδυνο, δρώντας σε άλλες νευρολογικές οδούς; Είναι πολύ πιθανό, δήλωσε η συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ. Kimberly Paul.

«Αυτοί οι ασθενείς ήταν με κάποιο τρόπο επιρρεπείς και αν μπορέσουμε να καταλάβουμε γιατί ήταν επιρρεπείς, ίσως μπορέσουμε να δράσουμε σε αυτά τα μονοπάτια. Υπάρχουν δεδομένα για πολλές κοινές διαταραχές που υποδηλώνουν ότι οι περιβαλλοντικές επιδράσεις επηρεάζουν την ανάπτυξη αυτών των ασθενειών, αλλά δεν έχουμε ακόμη έναν αξιόπιστο τρόπο μέτρησης αυτής της επίδρασης ή εντοπισμού όσων κινδυνεύουν. Αυτό είναι ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση» τονίζουν οι ερευνητές.

Πηγή: onmed.gr