Καρκίνος ενδομητρίου: Νέα μελέτη δείχνει ποια θεραπεία σώζει περισσότερες ζωές

Διεθνής μελέτη δείχνει ότι η χημειοακτινοθεραπεία αυξάνει σημαντικά τη δεκαετή επιβίωση σε γυναίκες με υψηλού κινδύνου καρκίνο ενδομητρίου

Ο καρκίνος του ενδομητρίου είναι η πιο συχνή μορφή κακοήθειας του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος στις ανεπτυγμένες χώρες. Αν και συνήθως εντοπίζεται σε πρώιμο στάδιο, σε ορισμένες γυναίκες με χαρακτηριστικά υψηλού κινδύνου –όπως διήθηση του μυομητρίου, λεμφαδενική συμμετοχή ή υψηλού βαθμού ιστολογικούς τύπους– ο κίνδυνος υποτροπής παραμένει αυξημένος. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η επικουρική θεραπεία μετά τη χειρουργική αφαίρεση της μήτρας είναι κρίσιμη.

Τα νέα δεδομένα

Η μεγάλη διεθνής μελέτη PORTEC-3, που δημοσιεύθηκε στο The Lancet Oncology, έδειξε ότι ο συνδυασμός ακτινοθεραπείας και χημειοθεραπείας (χημειοακτινοθεραπεία) προσφέρει σημαντικό πλεονέκτημα επιβίωσης σε γυναίκες με υψηλού κινδύνου καρκίνο ενδομητρίου, σε σύγκριση με τη χορήγηση μόνο ακτινοθεραπείας.

• Δεκαετής συνολική επιβίωση: 74,4% με χημειοακτινοθεραπεία έναντι 67,3% με ακτινοθεραπεία.
• Επιβίωση χωρίς υποτροπή: 72,8% έναντι 67,4%.

Η διαφορά ήταν στατιστικά σημαντική, αποδεικνύοντας ότι η προσθήκη χημειοθεραπείας έχει μακροχρόνιο όφελος.

Τι έδειξε η μοριακή ανάλυση

Η μελέτη ανέδειξε ότι το όφελος είναι μεγαλύτερο σε γυναίκες με p53-μεταλλαγμένους όγκους, οι οποίοι εμφανίζουν πιο επιθετική βιολογική συμπεριφορά. Αντίθετα, σε όγκους με POLE-μετάλλαξη ή mismatch repair deficiency (MMRd) δεν παρατηρήθηκε σαφές πλεονέκτημα από τη χημειοθεραπεία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Δέσποινα Βανδή: Η πρώτη ανάρτηση για τον Βασίλη Μπισμπίκη μετά το τροχαίο και την καταδίκη του

Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της μοριακής ταξινόμησης των όγκων, ώστε η θεραπεία να εξατομικεύεται και να προσαρμόζεται στις βιολογικές ιδιαιτερότητες κάθε ασθενούς.

Σύμφωνα με την ιατρική ομάδα της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» – ΕΚΠΑ), η χημειοακτινοθεραπεία πρέπει πλέον να θεωρείται πρότυπο επικουρικής θεραπείας σε γυναίκες με υψηλού κινδύνου καρκίνο ενδομητρίου, ιδίως σε εκείνες με p53 μεταλλάξεις.

Η ογκολογία, όπως τονίζουν οι ερευνητές, προχωρά σε μια νέα εποχή, όπου η μοριακή εξατομίκευση δεν είναι πολυτέλεια, αλλά προϋπόθεση για αποτελεσματικές και ασφαλείς θεραπείες.