Κρήτη: Οι γονείς στην ουρά της Υγείας – 3 μήνες αναμονή στα Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα

Η διαδικασία διάγνωσης από τα Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα Ψυχικής Υγείας στο Ηράκλειο μπορεί να διαρκέσει μέχρι και… μήνες και αναπόφευκτα οι γονείς κατευθύνονται σε ιδιώτες

Συνθήκες απόγνωσης βιώνουν παιδιά και γονείς στο Ηράκλειο της Κρήτης, ερχόμενοι σε επαφή με όλες δομές Υγείας της πολιτείας.

Μέχρι σήμερα τεράστια αναμονή υπήρχε κυρίως στα νοσοκομεία και στα εξωτερικά ιατρεία, όπου για να δει κανείς ειδικό γιατρό μπορεί να χρειαζόταν και μήνες, καθώς επίσης και στα Κέντρα Υγείας εξαιτίας παραιτήσεων και συνταξιοδοτήσεων.

Πλέον, το πρόβλημα φαίνεται ότι επεκτείνεται και στα Δημόσια Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα στην Κρήτη, τα οποία αναλαμβάνουν διαγνωστικό και θεραπευτικό έργο για παιδιά 0-18 ετών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή ειδικές μαθησιακές δυσκολίες.

Υπηρεσίες απαραίτητες για τις οικογένειες, προκειμένου να ανιχνευτούν οι όποιες δυσκολίες των παιδιών και στη συνέχεια να αντιμετωπιστούν.

Το κυνήγι της γνωμάτευσης και η αναμονή

Δυστυχώς, όμως, η διαδικασία διάγνωσης από αυτές τις δομές μπορεί να διαρκέσει μέχρι και… μήνες και αναπόφευκτα οι γονείς κατευθύνονται σε ιδιώτες, με την προϋπόθεση οτι μπορούν να υποστηρίξουν οικονομικά αυτό το μονοπάτι.

«Βιώνουμε καθημερινά μια πολιτική που αποσκοπεί στη διάλυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στην υγεία μας και των παιδιών μας», τονίζει στο cretatimes.gr η Μαρία, 36 ετών, μαμά τριών αγοριών, με αφορμή την υπολειτουργία των Ιατροπαιδαγωγικών Κέντρων της 7ης ΥΠΕ στο Ηράκλειο.

Πρόκειται για μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση που εξελίσσεται καθημερινά και αφορά στην προσπάθεια που καταβάλει η οικογένεια να κλείσει ραντεβού με γιατρό στο Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο Ηρακλείου του Βενιζελείου Νοσοκομείου και στην Ιατροπαιδαγωγική Υπηρεσία του Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής της 7ης ΥΠΕ στο Ηράκλειο, χωρίς αποτέλεσμα.

«Η αναμονή στις συγκεκριμένες δομές ξεπερνάει τους 3 μήνες, ωστόσο σήμερα η κατάσταση είναι ακόμη πιο δύσκολη, γιατί δεν κλείνονται καθόλου ραντεβού», αναφέρει ο Νίκος, 43 ετών, πατέρας ενός αγοριού 7 ετών που προσπαθεί να κλείσει ραντεβού.

«Δέχονται κλήσεις μόνο την πρώτη Τρίτη κάθε μήνα από τις εννέα το πρωί μέχρι τις δέκα»

Ενδεικτικά, το Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο Ηρακλείου λειτουργεί από το 2005 και αποτελεί αποκεντρωμένη μονάδα του Βενιζελείου νοσοκομείου. Παρέχει Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια φροντίδα για θέματα Ψυχικής υγείας σε παιδιά, εφήβους και στις οικογένειες τους, ενώ συμβάλει στην πρόληψη, πρώιμη αναγνώριση, έγκαιρη παρέμβαση και θεραπευτική αντιμετώπιση ψυχοκοινωνικών προβλημάτων.

«Προσπαθούμε να κλείσουμε εδώ και τρεις μήνες ραντεβού στο Ιατροπαιδαγωγικό του Βενιζελείου, δίχως αποτέλεσμα. Μας είπαν ότι ανταποκρίνονται στις κλήσεις μόνο την πρώτη Τρίτη του μήνα, από τις εννέα το πρωί μέχρι τις δέκα το πρωί. Τον Σεπτέμβριο δεν καταφέραμε να πιάσουμε γραμμή. Τον Οκτώβριο μετά από μία βασανιστική ώρα αναπάντητων κλήσεων, αποφασίσουμε να τους επισκεφτούμε δια ζώσης», προσθέτει η Μαρία.

Οι ελλείψεις και σε προσωπικό για ειδικές θεραπείες που κανονικά θα έπρεπε να διατίθενται δωρεάν στους ασφαλισμένους (λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, κοινωνικοί λειτουργοί κ.ά.), είναι πλέον τεράστιες.

Χωρίς προσωπικό τα Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ανήλικου με μαθησιακές δυσκολίες που χρειάστηκε να διαγνωστεί. Η απάντηση που έλαβαν οι γονείς από τους υπεύθυνους ήταν αφοπλιστική. «Μας είπαν πως οι δεν υπάρχει δυνατότητα να κλείσουμε ραντεβού τηλεφωνικά, αλλά ούτε και δια ζώσης, αφενός γιατί οι δομές είναι υποστελεχομένες και τα ελάχιστα ραντεβού κλείνονται τουλάχιστον 3 μήνες μπροστά, ήτοι από τον Σεπτέμβριο για τον Δεκέμβριο», σημειώνει ο Νίκος και προσθέτει ότι στο Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής εργάζεται ένας μόνο ένας συμβασιούχος ψυχολόγος, του οποίου η σύμβαση λήγει τέλος Οκτωβρίου.

Η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού οδηγεί στην αποδόμηση και κάποια στιγμή στο οριστικό κλείσιμο των συγκεκριμένων δομών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας. Αυτό σημαίνει πως αν παραστεί ανάγκη για κάποιο παιδί, αυτό θα πρέπει να εξυπηρετηθεί από ιδιώτες και ώς τότε η οικογένεια πληρώνει από το υστέρημά της.

«Γονείς που αγωνιούμε, παιδιά που περιμένουν για μήνες και για απλές γνωματεύσεις όπως οι συνεδρίες λογοθεραπείας, και το Εθνικό Σύστημα Υγείας, πλέον, να είναι ο μεγάλος ασθενής», καταλήγει η Μαρία.