Ο απλός τρόπος για να καθυστερήσετε την άνοια έως και 5 χρόνια – Χωρίς φάρμακα

Η κοινωνική συνδιαλλαγή ενισχύει τα νευρωνικά κυκλώματα στον εγκέφαλο

Οι συναθροίσεις, οι συναντήσεις με οικεία πρόσωπα και -μεταξύ άλλων -οι επισκέψεις στην εκκλησία, μπορούν να ωφελήσουν στη διατήρηση της εγκεφαλικής υγείας, σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη από το Rush University του Σικάγο και δημοσιεύθηκε στο Alzheimer’s & Dementia.

«Η εν λόγω μελέτη αποτελεί συνέχεια προηγούμενων εργασιών της ομάδας μας που δείχνουν ότι η κοινωνική δραστηριότητα σχετίζεται με μικρότερη γνωστική έκπτωση στους ηλικιωμένους. Υποστηρίζουμε ότι η κοινωνικοποίηση συνδέεται με τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας ή/ και ήπιας γνωστικής εξασθένησης: οι λιγότερο κοινωνικά ενεργοί ηλικιωμένοι εμφάνισαν άνοια κατά μέσο όρο πέντε χρόνια πριν από τους πιο ενεργούς», δήλωσε ο Bryan James, Ph.D., Αναπληρωτής Καθηγητής Εσωτερικής Ιατρικής στο Rush University.

Η κοινωνική συνδιαλλαγή ενισχύει τα νευρωνικά κυκλώματα στον εγκέφαλο, καθιστώντας τα πιο ανθεκτικά στη συσσωρευμένη παθολογία που «χτίζεται» σταδιακά με την ηλικία. Συγκεκριμένα, οι συναναστροφές ενεργοποιούν τις ίδιες περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στη σκέψη και τη μνήμη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Τροχαίο ατύχημα με τραυματισμό – Συγκρούστηκαν 2 αυτοκίνητα

Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι τα ευρήματα αναδεικνύουν την αξία της κοινωνικοποίησης ως πιθανή παρέμβαση σε κοινοτικό επίπεδο για τον περιορισμό της άνοιας. Σύμφωνα με τα στοιχεία, η συχνότερη κοινωνική δραστηριότητα παραπέμπει σε μειωμένο κίνδυνο της άνοιας κατά 38% και της ήπιας γνωστικής εξασθένησης κατά 21%, σε σύγκριση με τους πιο κλειστούς ανθρώπους. Επιπλέον, μια πενταετής καθυστέρηση στην εμφάνιση της άνοιας εκτιμάται ότι θα αποφέρει επιπλέον τρία χρόνια ζωής αλλά και οικονομικό όφελος.

Στη μελέτη πήραν μέρος 1.923 ηλικιωμένοι χωρίς άνοια με μέση ηλικία περίπου 80 ετών, οι οποίοι συμμετέχουν στο Rush Memory and Aging Project, μια συνεχιζόμενη διαχρονική μελέτη κοινών χρόνιων παθήσεων της γήρανσης. Συνολικά, 545 συμμετέχοντες ανέπτυξαν άνοια και 695 ήπια γνωστική διαταραχή. Ο καθένας τους υποβλήθηκε σε ετήσιες αξιολογήσεις που περιλάμβαναν ιατρικό ιστορικό και νευροψυχολογικές δοκιμασίες.

Η κοινωνική δραστηριότητα μετρήθηκε βάσει ερωτηματολογίου. Οι συμμετέχοντες απάντησαν αν και πόσο συχνά κατά το προηγούμενο έτος είχαν συμμετάσχει σε έξι κοινές δραστηριότητες που περιλαμβάνουν κοινωνική αλληλεπίδραση. Για παράδειγμα, αν πήγαιναν σε εστιατόρια ή αθλητικές εκδηλώσεις, έπαιζαν μπίνγκο, έκαναν ημερήσια ή διανυκτερεύοντα ταξίδια, εργάζονταν εθελοντικά ή επισκέπτονταν συγγενείς ή φίλους.

Η γνωστική λειτουργία αξιολογήθηκε με τη χρήση 21 δοκιμασιών για διάφορους τύπους μνήμης, καθώς και για την αντιληπτική ταχύτητα και την οπτικοχωρική ικανότητα.

Δεν είναι σαφές γιατί η κοινωνική δραστηριότητα παίζει ρόλο στην διαχείριση γνωστικών προβλημάτων. Μια πιθανότητα είναι ότι «προκαλεί τους ηλικιωμένους να συμμετέχουν σε σύνθετες διαπροσωπικές ανταλλαγές, οι οποίες θα μπορούσαν να προωθήσουν ή να διατηρήσουν αποτελεσματικά νευρωνικά δίκτυα, πριν τα “διώξει” ο οργανισμός λόγω αχρησίας», δήλωσε ο James.

Ωστόσο, απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να καθοριστεί εάν οι παρεμβάσεις, οι οποίες αποσκοπούν στην αύξηση της κοινωνικής συνδιαλλαγής στην τρίτη ηλικία, μπορούν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην καθυστέρηση ή την πρόληψη της γνωστικής παρακμής.

Πηγή: ygeiamou.gr