«ΟΦΗ γερά όπως το ‘87»

Ο ΟΦΗ και πάλι σε τελικό Κυπέλλου Ελλάδας. Αυτό, τίποτα άλλο!

Δεν ήταν και εύκολο, αλλά ποιος περίμενε πως θα ήταν. Η κρητική ομάδα, με «όπλο» το 0-1 της Αρκαδίας, κατάφερε να πάρει την πρόκριση στον τελικό και ας μην νίκησε. Λεπτομέρειες…

Ο ΟΦΗ πήρε την πρόκριση και ας έπρεπε να αποτινάξει από πάνω του το βάρος, το άγχος και την πίεση. Δεν του βγήκαν όλα αυτά καλά στο πρώτο ημίχρονο. Βρέθηκε νωρίς πίσω στο σκορ και η μετριότητα στην εμφάνισή του, έφερε ακόμα μεγαλύτερο βάρος στα πόδια των παικτών.

Στην επανάληψη η εικόνα άλλαξε. «Γύρισε το κουμπί» θα μπορούσε να πει κάποιος. Και η εμφανής βελτίωση στην εικόνα του, έφερε το «χρυσό» γκολ του Σίλβα και μαζί την πρόκριση. Για να έρθει όμως αυτή, χρειάστηκε ο Μπάκιτς να αποκρούσει με… μανσέτα το φάουλ του Άλβαρες στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων.

Λες και κάποιος ήθελε να παίξει με τις αντοχές όσων έβλεπαν τον τελικό να πλησιάζει. Τέλος καλό όλα καλά όπως είναι ο τίτλος του θεατρικό έργου του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Είναι όμως το τέλος; Μήπως είναι η αρχή της επόμενης μεγάλης, ιστορικής στιγμής, όπως τότε, στο μακρινό 1987 όταν ο Γκέραρντ και τα παιδιά του σήκωναν το κύπελλο στον Αττικό ουρανό; Θα το δούμε…

Για την αγωνιστική ανάλυση του παιχνιδιού μπορούμε να πούμε πολλά, τα οποία όμως αμέσως θα τα ξεχάσουμε. Εξάλλου για τα αγωνιστικά αυτός που πρέπει να τον απασχολούν είναι ο καθ΄ ύλην αρμόδιος που είναι ο προπονητής, αλλά και οι παίκτες του. Αυτοί που δεν έπαιξαν το παιχνίδι με τον Αστέρα απλά, το κέρδισαν και ας μην νίκησαν.

Γιατί τόσο το ματς με τους Αρκάδες, όσο και αυτό της 17^ης Μαΐου δεν είναι από τα παιχνίδια που τα παίζεις, αλλά από αυτά που κερδίζεις. Όποιος και αν είναι ο αντίπαλος. Και ο αντίπαλος τότε θα είναι ένας ισχυρός, εντός και εκτός γηπέδων. Όμως και ο ΟΦΗ θα είναι ισχυρός, επίσης εντός και εκτός γηπέδου. Εντός γηπέδου με όσους αγωνιστούν και εκτός αυτού με τους δεκάδες χιλιάδες που θα βρίσκονται στις εξέδρες.

Μήπως όμως δεν θα είναι μόνο δεκάδες χιλιάδες, αλλά ένα ολόκληρο νησί, ή τουλάχιστον η συντριπτική πλειοψηφία αυτού; Άνθρωποι που ήταν αγέννητοι  όταν ο Χανιωτάκης, ο Βάβουλας, ο Γκουλής, ο Τσινός, ο Πατεµτζής, ο αείμνηστος Ανδρεανίδης, ο ‘Ισις, ο Τσίµπος, ο Βέρα, ο Βλαστός, ο Μπατσινίλας, ο Νιόπλιας και ο Κάβουρας έπαιξαν για τελευταία φορά με τον ΟΦΗ σε τελικό Κυπέλλου.

Τότε με το ανάλογο… σπρώξιμο του Ζακεστίδη ο Ολυμπιακός νίκησε και πήρε το κύπελλο. Έκτοτε με τον ΟΦΗ να περνά από σαράντα κύματα και δοκιμασίες, να φτάνει μέχρι τα… ποδοσφαιρικά Τάρταρα, έφτασε σε αυτό που βίωσε χθες με το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή. Για όλους αυτούς που δεν έζησαν τις ένδοξες στιγμές του Ομίλου όπως οι πατεράδες τους, η αναμέτρηση της 17^ης Μαΐου θα είναι κάτι παραπάνω από ένας αγώνας…

Το ίδιο θα πρέπει να είναι και για όσους αγωνιστούν τότε. Μέχρι να έρθει όμως εκείνη η βραδιά, θα μεσολαβήσουν τα παιχνίδια των Playoffs του πρωταθλήματος, που και εκεί ο ΟΦΗ θα πρέπει να βγάλει τον απαιτούμενο χαρακτήρα και να πάρει την απαιτούμενη ώθηση για εκείνη τη βραδιά του Μάη…