Ραγίζει… καρδιές η σύντροφος του τραγουδιστή Γιώργου Δασκαλάκη: «Σήμερα θα γιορτάζαμε 5 χρόνια Τσαμπικάκι μου»

Η συγκινητική ανάρτηση της Μαρίας Ντινόρη για τον αείμνηστο τραγουδιστή που «έφυγε» τον Δεκέμβριο 

«Σήμερα θα γιορτάζαμε 5 χρόνια Τσαμπικάκι μου» αναφέρει και ραγίζει …καρδιές η Μαρία Ντινόρη, σύντροφος του αείμνηστου τραγουδιστή Γιώργου Δασκαλάκη που έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Δεκέμβριο.

Ο γνωστός τραγουδιστής έφυγε από τη ζωή μετά από ανακοπή καρδιάς, και αφότου για μια 3ετία είχε δώσει σκληρή μάχη με τον καρκίνο.

Η σύντροφος του δεν τον ξεχνά με τίποτε και σήμερα έκανε μια πολύ συγκινητική ανάρτηση στα social media:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Σοκ! Έδεσε την μητέρα του σε υπόγειο σπιτιού – ερείπιο, μαζί με κατσίκες

«18/05/2020
Αγάπη μου, ζωή μου, Τσαμπικάκι μου
Σήμερα θα γιορτάζαμε την επέτειό μας.
Πέντε χρόνια αγάπης…
Πέντε χρόνια που για μένα ήταν το πιο πολύτιμο δώρο της ζωής μου.
Και τώρα, μένω να κρατάω το μισό της καρδιάς μου, γιατί το άλλο μισό έφυγε μαζί σου.

Πόσα λόγια έμειναν ανείπωτα…
Πόσα “σ’ αγαπώ” ήθελα ακόμη να σου ψιθυρίσω…
Πόσα όνειρα κάναμε μαζί και έμειναν να αιωρούνται, ορφανά, ανάμεσα σε ουρανό και γη.

Σήμερα, σου γράφω με δάκρυα που δεν στεγνώνουν.
Σου γράφω για να σου πω πως ήσουν, και θα είσαι, ό,τι πιο αληθινό άγγιξε ποτέ την ψυχή μου.
Και όσο κι αν πονάει, σήμερα θέλω να σου δώσω αυτό που αξίζεις:
Να σε αφήσω να ταξιδέψεις στο φως, να βρεις την αληθινή γαλήνη που σου αξίζει.

Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ.
Θα κουβαλάω το όνομά σου σαν προσευχή στα χείλη μου, τη μορφή σου σαν φλόγα στην καρδιά μου.
Και όταν θα κοιτάζω τον ουρανό, θα ξέρω πως κάπου εκεί είσαι εσύ, χαμογελάς και μου στέλνεις μια τελευταία αγκαλιά.

Σε αγαπώ για πάντα.
Σε αφήνω να αναπαυθείς, αλλά ποτέ να σβήσεις από μέσα μου.

Μέχρι να ξανασμίξουμε, Τσαμπίκο μου…

Η Μαρία σου.

Όχι…Δεν λέω αντίο,
γιατί δεν έφυγες ποτέ από μέσα μου.
Ακόμα κι όταν σε πήρε ο ουρανός,
η καρδιά μου κράτησε την υπόσχεσή μας.

Περάσαμε μαζί σκοτάδια,
μέρες που πονούσαμε χωρίς λόγια,
νύχτες που κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον
και κρατιόμασταν σιωπηλά να μην σπάσουμε.

Μα σταθήκαμε.
Μείναμε.
Μια ψυχή, σε δύο σώματα.

Τώρα, το σώμα σου ξεκουράζεται…
μα η ψυχή σου με επισκέπτεται στα όνειρα.
Και εγώ σου χαμογελώ,
ανάμεσα σε δάκρυα και φως.

Σε αφήνω να πας εκεί που δεν υπάρχει πόνος.
Μα σ’ αγαπώ όπως τότε.
Όπως πάντα.

Όπως μόνο μια αληθινή αγάπη μπορεί να αγαπά…ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ!!!💔🖤💔»