Στη Βοστώνη ο Γιάννης Πλακιωτάκης: Εκπροσώπησε τη Βουλή των Ελλήνων (φωτο)

Ο Γιάννης Πλακιωτάκης συμμετείχε στις εργασίες του 11ου Διεθνούς Θερινού Πανεπιστημίου

Με ιδιαίτερη συγκίνηση, ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Λασιθίου, κ. Γιάννης Πλακιωτάκης, συμμετείχε εκπροσωπώντας τη Βουλή των Ελλήνων στις εργασίες του 11ου Διεθνούς Θερινού Πανεπιστημίου, το οποίο φιλοξενείται αυτές τις μέρες στο ιστορικό Maliotis Cultural Center στη Βοστώνη.

Κατά την ομιλία του, ο κ. Πλακιωτάκης υπογράμμισε τον κομβικό ρόλο της ελληνικής γλώσσας ως του αρχαιότερου ενιαίου γλωσσικού συστήματος της Ευρώπης, με ιστορία άνω των 3.000 ετών, αναδεικνύοντας τη συμβολή της στην παγκόσμια φιλοσοφία, δημοκρατία και επιστήμη. Επισήμανε χαρακτηριστικά ότι περισσότερες από 150.000 αγγλικές λέξεις έχουν ελληνική ρίζα, γεγονός που καταδεικνύει τη βαθιά επιρροή του ελληνικού πολιτισμού στον παγκόσμιο λόγο.

Ο κ. Πλακιωτάκης αναφέρθηκε στις σύγχρονες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η διατήρηση της γλωσσικής ταυτότητας, με ιδιαίτερη έμφαση στον ρόλο της ελληνικής διασποράς. Όπως τόνισε, ο Ελληνισμός του εξωτερικού συνεχίζει να παράγει πολιτισμό και να μεταλαμπαδεύει αξίες μέσα από τη γλώσσα, μετατρέποντας την ελληνόγλωσση εκπαίδευση και ενημέρωση στο εξωτερικό σε εθνική προτεραιότητα.

Ιδιαίτερη μνεία έκανε στα ομογενειακά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία -όπως ανέφερε- διατηρούν ζωντανή την ελληνική ταυτότητα, μέσα από έντυπα, ραδιοφωνικές εκπομπές, διαδικτυακές πλατφόρμες και κοινωνικά δίκτυα. Παράλληλα, τόνισε την ανάγκη για ενίσχυση αυτών των μέσων με θεσμική, τεχνολογική και εκπαιδευτική υποστήριξη.

Ο κ. Πλακιωτάκης αναφέρθηκε, επίσης, στις πρόσφατες πρωτοβουλίες της ελληνικής Πολιτείας, όπως:
• Ο ψηφιακός μετασχηματισμός της δημόσιας διοίκησης που διευκολύνει τη διασύνδεση με τους Έλληνες του εξωτερικού,
• Η θεσμοθέτηση της επιστολικής ψήφου,
• Η ενίσχυση προγραμμάτων ελληνικής γλώσσας μέσω πιστοποιημένων ινστιτούτων και φορέων.

Κλείνοντας την ομιλία του, τόνισε ότι η υπεράσπιση της ελληνικής γλώσσας δεν αποτελεί απλώς πράξη πολιτιστικής διατήρησης, αλλά βαθιάς ηθικής και πνευματικής ευθύνης. Μια ευθύνη που αφορά όχι μόνο την κληρονομιά, αλλά και τη διαμόρφωση ενός μέλλοντος στο οποίο η φλόγα του ελληνικού πολιτισμού θα συνεχίσει να φωτίζει.