Δρώμενα με θέμα το φως

Από τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου, τα γιορτινά φώτα έσβησαν σταδιακά στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, επαναφέροντας την κανονικότητα στον απόηχο των γιορτών. Ξαφνικά, ο χειμώνας έγινε πιο μουντός, οι μέρες πιο γκρίζες και κάπως πιο μελαγχολικές. Όχι όμως και στο Λονδίνο, που δεν στερεύει ποτέ από ιδέες για να κάνει κάθε εποχή συναρπαστική. Αφού μάγεψε και θάμπωσε με τα λαμπερά χριστουγεννιάτικα φώτα του όσους βρέθηκαν εκεί την περίοδο των Χριστουγέννων, επανήλθε από τον Ιανουάριο κιόλας με μια έξτρα δόση λάμψης, που φώτισε μεμιάς τις κρύες νύχτες, ενώ ταυτόχρονα ο συνδυασμός με μια δόση σύγχρονης τέχνης απέδειξε για άλλη μια φορά τους στενούς δεσμούς της πόλης με κάθε είδους καλλιτεχνική έκφραση.

Δρώμενα με θέμα το φως, τις μεταμορφώσεις του και τη μοναδική του δύναμη να μας συνεπαίρνει, διοργανώθηκαν σε διάφορες περιοχές της πόλης, κάποια συνεχίζονται μάλιστα ως το τέλος του μήνα, ενώ η τεράστια προσέλευση δείχνει ότι μάλλον ο θεσμός θα εδραιωθεί. Το travel.gr ακολούθησε το φωτεινό μονοπάτι που απλώθηκε στην πόλη και σας μεταφέρει τη λάμψη που σαν αστερόσκονη κάλυψε γνωστές περιοχές του Λονδίνου, οι οποίες ακόμη κι όταν τα συγκεκριμένα φώτα σβήσουν, παραμένουν γεμάτες συναρπαστικές εμπειρίες.

Coalescense στο Greenwich

Την αρχή έκανε το καμάρι της βρετανικής ναυτοσύνης, το ιστορικό παραποτάμιο Greenwich, που από τις 9 Δεκεμβρίου της προηγούμενης χρονιάς φώτισε το Old Royal Naval College με το εκθαμβωτικό έργο «Coalescence», του αναγνωρισμένου και βραβευμένου Βρετανού σχεδιαστή Paul Cocksedge. To installation που έκανε το ντεμπούτο του στην περίφημη αίθουσα Painted Hall του Βασιλικού Ναυτικού Κολεγίου και χαρακτηρίστηκε από τον τύπο ως «πραγματικό θαύμα» και «καθηλωτικό θέαμα», απαρτίζουν 2.500 κομμάτια άνθρακα –η ποσότητα που καταναλώνει ένας και μόνο λαμπτήρας 200W σε ένα χρόνο.

Το πολύπλοκο παιχνίδι λάμψης και σκιών προέρχεται από την ιδιότητα του ανθρακίτη, ενός είδος άνθρακα, να λαμπυρίζει, και πραγματικά όπως διαπιστώσαμε ανάμεσα σε τόσους επισκέπτες, η αίσθηση που δημιουργούν τα ακανόνιστα κομμάτια του ορυκτού όπως κρέμονται σαν πολυέλαιος από την εντυπωσιακή μπαρόκ οροφή, είναι πράγματι μαγική. Η δε αντίθεση με τις πλούσιες νωπογραφίες του 18ου αιώνα που φιλοτέχνησε ο James Thornhill, κάθε άλλο παρά παράταιρη μοιάζει, καθώς η μεγαλοπρέπεια του χώρου αγκαλιάζει κι αναδεικνύει ακόμη περισσότερο τις κάθετες ακτίνες λάμψης που μοιάζουν με ριπές λευκού φωτός καθώς αντανακλώνται από την πρωτότυπη εγκατάσταση.

Πέρα από τη θαυμαστή οπτική εντύπωση, το λαμπερό θέαμα στοχεύει στο να προκαλέσει το θεατή να προβληματιστεί σχετικά με τη σχέση και την εξάρτηση του ανθρώπου από τα ορυκτά καύσιμα. Και από κοινού με το έργο «20 Trees» που εκτίθεται στην παρακείμενη αίθουσα Nelson Room, υπογραμμίζουν την εύθραυστη οικολογική ισορροπία και την κρίσιμη σχέση μεταξύ των πράξεών μας και της διατήρησης του περιβάλλοντος.

Για όσους δεν προλάβουν το θεαματικό installation που εκτίθεται ως τις 4 Φεβρουαρίου, το γεμάτο ιστορικά αξιοθέατα και γραφικότητα Greenwich, παραμένει ούτως ή άλλως μία από τις ωραιότερες ημερήσιες εξορμήσεις εκτός κεντρικού Λονδίνου. Ιδιαίτερα το επιβλητικό Βασιλικό Ναυτικό Κολέγιο -το πρώην Βασιλικό Ναυτικό Νοσοκομείο όπου γεννήθηκαν τέσσερις μονάρχες του οίκου Τιδόρ- αξίζει τη διαδρομή ως τις ανατολικές όχθες του Τάμεση, εξαιρετικά ευχάριστη μάλιστα αν έρθετε με πλοιάριο. Και ιδιαίτερα η Ζωγραφισμένη Αίθουσα όπου τώρα εκτίθεται το έργο Coalescence, θεωρείται το αποκορύφωμα του μεγαλειώδους κτηρίου του Sir Christopher Wren.

Ακολουθήστε μας στο Google News για να ενημερώνεστε για τα τελευταία νέα

ΛΟΝΔΙΝΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ