Τα οφέλη του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών στην ψυχική υγεία

Τα επιστημονικά στοιχεία για τη νομιμοποίηση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών είναι σαφή

Τα συναισθηματικά επιχειρήματα και η αμφισβητήσιμη ρητορική χαρακτηρίζουν συχνά τις συζητήσεις σχετικά με τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Ωστόσο, αρκετές προσπάθειες έχουν γίνει για να αναλυθεί το ζήτημα με ψυχραιμία από μια ακαδημαϊκή, επιστημονικά τεκμηριωμένη οπτική γωνία. Ανεξάρτητα από το σε ποια πλευρά της αντιπαράθεσης ανήκετε, όσο περισσότερες αξιόπιστες πληροφορίες είναι διαθέσιμες στο κοινό, τόσο το καλύτερο.

Υπάρχουν σημαντικά οφέλη για την ψυχική υγεία και την ευημερία όσων βρίσκονται στην τυχερή θέση να μπορούν να παντρευτούν νόμιμα. Και υπάρχουν και σχετικές επιζήμιες επιπτώσεις από την άρνηση αυτής της ευκαιρίας.

Ερευνητικά στοιχεία για την ψυχική υγεία των ομόφυλων ζευγαριών που παντρεύονται

Μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών στην Ελλάδα, ας δούμε παρακάτω τι λένε οι έρευνες για τα οφέλη του στην ψυχική υγεία.

Οι έρευνες έχουν από καιρό καταδείξει ότι οι άνθρωποι που είναι παντρεμένοι έχουν καλύτερους δείκτες υγείας σε πολλά θέματα. Και οι επιστημονικές ενδείξεις ενισχύουν την πεποίθηση που θέλει την ισότητα του γάμου να προσδίδει οφέλη στην υγεία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Θρήνος στον καλλιτεχνικό κόσμο: Πέθανε σε ηλικία 88 ετών η Ντόρα Γιαννακοπούλου

Ευρείας κλίμακας έρευνες δείχνουν ότι τα μέλη της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ+ βιώνουν, σε γενικές γραμμές, περισσότερα προβλήματα στην ψυχική υγεία από τους ετεροφυλόφιλους ομολόγους τους. Αυτό ενδεχομένως να οφείλεται στον στιγματισμό που δέχονται.

Πολυάριθμες μελέτες για την υγεία που διεξήχθησαν κατά την τελευταία δεκαπενταετία έχουν τεκμηριώσει ότι οι διακρίσεις προκαλούν βλάβες και οδηγούν σε σημαντικές ανισότητες στην ψυχική υγεία.

Τα περιβάλλοντα και οι δημόσιες πολιτικές που εισάγουν διακρίσεις δημιουργούν στίγμα και μπορούν να προκαλέσουν αισθήματα απόρριψης, ντροπής και χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Ο περιορισμός του γάμου στα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια στερεί από τους ΛΟΑΤΚΙ+ ενήλικες την πρόσβαση σε έναν σημαντικό κοινωνικό θεσμό και κατά μία έννοια τους μετατρέπει σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Το 2009, η Αμερικανική Ιατρική Ένωση αναγνώρισε επίσημα ότι ο αποκλεισμός των σεξουαλικών μειονοτήτων από τον γάμο συμβάλλει σημαντικά στη συνολική κακή υγεία των ζευγαριών του ίδιου φύλου σε σύγκριση με τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια.

Μια αμερικανική μελέτη που διεξήχθη σε περισσότερα από 36.000 άτομα ηλικίας 18-70 ετών διαπίστωσε ότι οι ομοφυλόφιλοι και οι αμφιφυλόφιλοι είχαν πολύ καλύτερη ψυχολογία και δεν ένιωθαν ψυχολογική δυσφορία σε μεγάλο βαθμό, αν ήταν σε νομικά αναγνωρισμένο γάμο, μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, από ό,τι αν δεν ήταν. Οι παντρεμένοι ετεροφυλόφιλοι ήταν λιγότερο στεναχωρημένοι από οποιαδήποτε από αυτές τις ομάδες.

Τα στοιχεία έδειξαν, επίσης, ότι ο στιγματισμός και οι διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού συνδέονται τουλάχιστον με αυξημένη ψυχολογική δυσφορία και γενικά με μειωμένη ποιότητα ζωής μεταξύ των gay ανδρών και γυναικών.

Μια ανασκόπηση ερευνών που εξετάζουν τον αντίκτυπο της άρνησης του γάμου στην υγεία και την ευημερία των ομοφυλόφιλων ανδρών και γυναικών συμπέρανε ότι η ισότητα του γάμου είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο ζήτημα.

Όμως, υποστήριξε ότι η στέρηση από τα ομόφυλα ζευγάρια των απτών (και άυλων) πλεονεκτημάτων του γάμου δεν είναι μόνο μια πράξη διάκρισης – επίσης:

• τους θέτει σε μειονεκτική θέση περιορίζοντας την ιθαγένειά τους,
• παρεμποδίζει την ψυχική τους υγεία, την ευημερία και την κοινωνική κινητικότητα- και
• γενικά τους στερεί τα δικαιώματα από διάφορες πολιτιστικές, νομικές, οικονομικές και πολιτικές πτυχές της ζωής τους.

Ανησυχία προκαλεί και η έρευνα που διαπίστωσε ότι σε σύγκριση με τα ΛΟΑΤΚΙ+ ερωτηθέντα άτομα που ζούσαν σε περιοχές όπου επιτρεπόταν ο γάμος των ομοφυλοφίλων, η διαμονή σε περιοχές όπου αυτός απαγορευόταν σχετιζόταν με σημαντικά υψηλότερα ποσοστά:

• Διαταραχών της διάθεσης (36% υψηλότερα),
• ψυχιατρικής συννοσηρότητας – δηλαδή η συνύπαρξη πολλαπλών προβλημάτων ψυχικής υγείας σε ένα άτομο (36% υψηλότερα)- και
• αγχωδών διαταραχών (248% υψηλότερα).

Τι γίνεται με τα παιδιά

Οι πολέμιοι του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, συχνά υποστηρίζουν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με γονείς του ιδίου φύλου έχουν χειρότερες επιδόσεις σε πολλές πτυχές της ζωή τους, σε σύγκριση με εκείνα που μεγαλώνουν σε ετερόφυλα νοικοκυριά.

Ωστόσο, οι περισσότερες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι σε αυτές τις μετρήσεις δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των παιδιών που μεγαλώνουν από γονείς του ίδιου ή του αντίθετου φύλου.

Το 2005, η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία δημοσίευσε μια σύντομη ανασκόπηση των ερευνών, που είχαν γίνει μέχρι τότε, σχετικά με την ανατροφή παιδιών από γονείς του ιδίου φύλου. Συνοψίζει τη θέση της για το κατά πόσον η ανατροφή από γονείς του ίδιου φύλου επηρεάζει αρνητικά τα παιδιά στην παρακάτω φράση:

«Ούτε μία μελέτη δεν διαπίστωσε ότι τα παιδιά γονέων ίδιου φύλου μειονεκτούν σε σχέση με τα παιδιά ετεροφυλόφιλων γονέων».

Ο γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου έχει ήδη νομιμοποιηθεί σε 34 χώρες σε όλο τον κόσμο, 17 εξ αυτών βρίσκονται στην Ευρώπη. Από τις 15 Φεβρουαρίου του 2024, η Ελλάδα ανήκει σε αυτές και όσο κι αν είναι ο αριθμός των ερευνών γύρω από τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών δεν είναι ακόμα επαρκής για αρκετούς, το συμπέρασμα είναι ένα: τα πλεονεκτήματα για την ψυχική υγεία των ανθρώπων είναι πολλά- όπως άλλωστε είναι και τα πλεονεκτήματα της αγάπης, σε όποια μορφή κι αν υφίσταται.