Τα αγαπημένα βιβλία του Ernest Hemingway

Για τον Hemingway, τα βιβλία ήταν πάντα ο πιο κρίσιμος οδηγός για τη γραφή

Ο θρυλικός Ernest Hemingway διακήρυξε κάποτε ότι όλα τα καλά βιβλία μοιάζουν «στο ότι είναι πιο αληθινά απ’ ό,τι αν είχαν συμβεί πραγματικά».

Ο Ernest Hemingway πάντα πίστευε ότι μετά το διάβασμα, θα ένιωθες αλλαγμένος, ότι κάθε σημείο της πλοκής ανήκε τώρα στον αναγνώστη: «Το καλό και το κακό, η έκσταση, οι τύψεις και η λύπη, οι άνθρωποι και τα μέρη και ο καιρός». είπε. Ο ίδιος ο Ernest Hemingway ήταν ικανός να εμπνευστεί έργα όπως ο «Γέρος και η Θάλασσα» και «Ο Ήλιος Ανατέλλει» με την ίδια συναισθηματική δύναμη που είχε για τη ζωή, χαρίζοντας του το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1954.

Όπως όλοι οι συγγραφείς, ο Hemingway ήταν ένας αδηφάγος αναγνώστης, που ήταν γνωστό ότι περνούσε ώρες χαμένος μέσα στις σελίδες βιβλίων. Μεταξύ της συγγραφής του δικού του υλικού και της ανάγνωσης πολλών μυθιστορημάτων ταυτόχρονα, βρήκε κατά κάποιο τρόπο χρόνο να γράφει σε εφημερίδες και περιοδικά. Οι θαυμαστές της απλής πρόζας του συχνά αναρωτιόντουσαν ποιες λέξεις ενέπνεαν την αμεσότητά του.

Η αδερφή του, Marcelline, μοιράστηκε κάποτε ότι το διάβασμα ήταν απίστευτα σημαντικό όταν μεγαλώνανε. Κλασικά έργα από τον Charles Dickens, τον Shakespeare και τον William Thackeray πλαισιώνουν την οικογενειακή βιβλιοθήκη. Η Marcelline έπαθε παρωτίτιδα μια άνοιξη, και μέχρι να αναρρώσει, είχε διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία του σπιτιού. Ο αδερφός της έπαθε το ίδιο αμέσως μετά από αυτήν και αντέγραψε τη μέθοδο της.

Καθώς μεγάλωνε και ακολουθούσε η λογοτεχνική φήμη, ο Hemingway συνέχισε να επισκέπτεται ξανά τα κλασικά μυθιστορήματα, για έμπνευση. Συχνά έδινε συμβουλές σε άλλους συγγραφείς που είχαν την πρόθεση να κάνουν το ίδιο, καθοδηγώντας τους στο έργο του James Joyce και του T.S. Elliot.

Ταυτόχρονα, φαινόταν να αποφεύγει να δίνει οδηγίες στους ανθρώπους να παίρνουν συμβουλές συγγραφής από βιβλία, παρακαλώντας τους απλώς να καθίσουν με τη δική τους εμπειρία από τη ζωή. Για τον Hemingway, τα βιβλία ήταν πάντα ο πιο κρίσιμος οδηγός για τη γραφή, επειδή του επέτρεπαν να «βλέπει, να ακούει, να σκέφτεται, να αισθάνεται και να γράφει».

Πηγή: cnn.gr