Τι είναι η λεπτοσπείρωση – Πώς μπορούν να προστατευτούν άνθρωποι και κατοικίδια

Ποιά είναι τα συμπτώματα

Πηγή μόλυνσης για τον σκύλο και τον άνθρωπο αποτελούν τα μολυσμένα ζώα (κυρίως τρωκτικά) που διασπείρουν λεπτόσπειρες με το ούρο. Σε θερμά και υγρά περιβάλλοντα, η λεπτόσπειρα επιβιώνει περισσότερο, για παράδειγμα στις ελώδεις ή λασπώδεις περιοχές.

Γράφει η Έμυ Τόττα Κτηνίατρος, CertAVP, PgCert VPS, Μετεκπαιδευθείσα στη Μονάδα Αναισθησιολογίας και Εντατικής θεραπείας ΚΖΣ ΑΠΘ

Η μετάδοση στον σκύλο και τον άνθρωπο γίνεται είτε με άμεση επαφή με μολυσμένο ούρο είτε από το έδαφος, το νερό ή τα τρόφιμα που έχουν έρθει σε επαφή με μολυσμένο ούρο. Το μικρόβιο εισέρχεται στον οργανισμό από τους βλεννογόνους (στόμα, μύτη, επιπεφυκότας κτλ) και μέσω μικροτραυματισμών του δέρματος.

Η περίοδος επώασης είναι περίπου 2 – 20 ημέρες. Προσβάλλονται το ήπαρ, οι νεφροί, το νευρικό σύστημα, οι οφθαλμοί και οι πνεύμονες.

Συνήθη συμπτώματα:

● Ανορεξία, εμετός, διάρροια, αφυδάτωση
● Πολυουρία ή ανουρία, πολυδιψία
● Ίκτερος
● Αιμορραγική διάθεση

Η νόσηση μπορεί να είναι από υποκλινική (κανένα σύμπτωμα) έως υπεροξεία που μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η διάγνωση γίνεται με ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις δειγμάτων ορού αίματος ή ούρου (τίτλος αντισωμάτων, ELISA, PCR, καλλιέργειες κ.ά). Η έγκαιρη έναρξη θεραπείας είναι καθοριστικής σημασίας και περιλαμβάνει τη χορήγηση συγκεκριμένων αντιβιοτικών καθώς και υποστηρικτική θεραπεία ανάλογα με τη σοβαρότητα της νόσου.

Πρόληψη:

● Εμβολιασμός των κατοικιδίων: Συμπεριλαμβάνεται στο ετήσιο εμβόλιο
● Αποφυγή έκθεσης (χώροι με τρωκτικά, λιμνάζοντα νερά κτλ)
● Σε περίπτωση υποψίας νόσησης του κατοικιδίου συστήνεται η απομόνωσή του και η άμεση επικοινωνία με κτηνίατρο. Απαραίτητη είναι η χρήση γαντιών και ειδικού ρουχισμού για τον κηδεμόνα για να μην έρθει σε επαφή με το ούρο.

*Κάθε ζώο είναι μοναδικό και οι ανάγκες του μπορεί να διαφέρουν από τα υπόλοιπα. Οι πληροφορίες που παρέχονται σε αυτό το άρθρο έχουν μόνο ενημερωτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστούν τη γνώμη του θεράποντος κτηνιάτρου.
Απευθυνθείτε στον κτηνίατρο του κατοικιδίου σας για να λάβετε καθοδήγηση σύμφωνα με τις ανάγκες του.

πηγή: protothema.gr