Τι σημαίνει όταν αργείς πάντα;

Σύμφωνα με την Ψυχολογία

Το να αργεί κάποιος στα ραντεβού του δεν είναι απλώς κακή συνήθεια αλλά μοτίβο σκέψης που διαστρεβλώνει την εκτίμηση του χρόνου, φθείρει σχέσεις και αυξάνει το άγχος. Η Ψυχολογία εξηγεί τους μηχανισμούς και προτείνει πρακτικές λύσεις.

«Θα είμαι εκεί σε 10 λεπτά», «Έρχομαι..». Τα μηνύματα αυτά, τόσο συνηθισμένα στις καθημερινές συνομιλίες, συχνά προδίδουν ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο με υπαρκτές συνέπειες στις σχέσεις: την ασυνέπεια στην ώρα.

Γιατί ορισμένοι αργούν σχεδόν σε κάθε ραντεβού, άσχετα με τη σημασία του; Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η συνήθεια αυτή βλάπτει τη φήμη και τις προσωπικές επαφές, αλλά υποδεικνύουν και συγκεκριμένους τρόπους βελτίωσης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Κρήτη: Τραγωδία με 29χρονο – Βρέθηκε κρεμασμένος σε δέντρο

Τι σημαίνει αν αργείς στα ραντεβού σου

Η ψυχολόγος Μαρία Καρολίνα Παλαβετζάτι, καθηγήτρια στο Ίδρυμα Αιγκλέ, μια ΜΚΟ που δρα στην υγεία και την εκπαίδευση, εξηγεί ότι οι αιτίες είναι πολλές.

Όπως λέει στην ιστοσελίδα Infobae, μπορεί να οφείλονται σε στοιχεία της προσωπικότητας, όπως χαμηλή ευσυνειδησία, ή σε κίνητρα, όπως η έλλειψη διάθεσης. «Πολύ συχνά, όμως, οι άνθρωποι που αργούν υποτιμούν τον χρόνο. Ο ένοχος της καθυστέρησης μοιάζει να είναι η μεροληψία στην εκτίμηση του χρόνου».

Καθοριστική είναι και η μεροληψία αισιοδοξίας, που οδηγεί στον προγραμματισμό μόνο του καλύτερου σεναρίου και στην υποβάθμιση της πιθανότητας απροόπτων. «Η αισιοδοξία μας μάς κάνει να πιστεύουμε ότι δύσκολα θα συναντήσουμε προβλήματα που προκαλούν καθυστερήσεις. Και τείνουμε να αγνοούμε όποια δεδομένα δείχνουν ότι το καλύτερο σενάριο είναι απίθανο. Ακόμη κι αν έχουμε αργήσει ξανά, αυτή η μεροληψία μας κάνει να πιστεύουμε ότι το μέλλον θα είναι καλύτερο από το παρελθόν», λέει η Παλαβετζάτι.

Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και το λεγόμενο σφάλμα προγραμματισμού, δηλαδή η πεποίθηση ότι οι μελλοντικές εργασίες θα απαιτήσουν λιγότερο χρόνο από όσον έχει ήδη αποδειχθεί στην πράξη.

Η έρευνα ενισχύει την εικόνα. Μελέτη που δημοσιεύθηκε στη National Library of Medicine δείχνει ότι όσοι καθυστερούν συστηματικά υποεκτιμούν τη διάρκεια των εργασιών έως και κατά 40 τοις εκατό. Αν μια δραστηριότητα χρειάζεται δύο ώρες, τείνουν να πιστεύουν ότι θα ολοκληρωθεί λίγο μετά τη μία.

Οι συνέπειες είναι απτές. Η χρόνια καθυστέρηση επιβαρύνει τη συναισθηματική, προσωπική και επαγγελματική ζωή. Δημιουργεί εντάσεις με φίλους, οικογένεια ή συντρόφους και διαβρώνει την εμπιστοσύνη. Στον εργασιακό χώρο πλήττει τη φήμη και μπορεί να φέρει επιπλήξεις, ενώ το διαρκές τρέξιμο για να προλάβει κανείς γεννά άγχος και ανησυχία.

Με τον χρόνο χτίζεται μια εικόνα έλλειψης υπευθυνότητας ή δέσμευσης. Η Παλαβετζάτι προειδοποιεί ότι η καθυστέρηση σε επαγγελματικές συναντήσεις θεωρείται κοινωνική παράβαση και συχνά συνδέεται με διαπροσωπικές συγκρούσεις. Η αντίληψη των άλλων για τους ασυνεπείς είναι κατά κανόνα αρνητική, καθώς τους αποδίδεται χαμηλότερη απόδοση από όσους σπανίως αργούν.

Ο αντίκτυπος αφορά και τις ερωτικές σχέσεις. Το συναισθηματικό κόστος δεν εξαρτάται μόνο από την καθυστέρηση αλλά και από την ερμηνεία του συντρόφου. «Το να πληγωθεί κάποιος καθορίζεται όχι μόνο από την αργοπορία του συντρόφου του αλλά και από το πώς ο συνεπής σύντροφος ερμηνεύει την καθυστέρηση του άλλου. Ο χρόνος και η συνέπεια φαίνεται να είναι πολύτιμα για τη δημιουργία νέων ρομαντικών εμπειριών, άρα δεν είναι καλό να αργεί κανείς στα πρώτα ραντεβού», συμβουλεύει η ψυχολόγος.

Υπάρχουν, ωστόσο, πρακτικές που βοηθούν να περιοριστούν οι καθυστερήσεις και το σχετικό στρες, βελτιώνοντας έτσι σχέσεις και καθημερινότητα. Η Παλαβετζάτι προτείνει τα εξής:

Φορέστε ρολόι. Η συστηματική οπτική πρόσβαση στην ώρα είναι ισχυρός προγνωστικός παράγοντας συνέπειας.

Μην υποκύπτετε στο «ένα πραγματάκι ακόμη» πριν την έξοδο. Μείνετε στο αρχικό πλάνο χωρίς να προσθέτετε μικρές εργασίες.

Αξιολογήστε όλα τα σενάρια. Υπολογίστε όχι μόνο το καλύτερο αλλά και το χειρότερο και το πιθανότερο.

Μην στηρίζεστε υπερβολικά στη διαίσθηση. Εξετάστε δεδομένα από παρόμοιες καταστάσεις και δώστε προτεραιότητα στα στοιχεία και στην εμπειρία.

Κάντε αποσύνθεση της εργασίας. Σπάστε μια δραστηριότητα σε υποενότητες προτού εκτιμήσετε τη συνολική διάρκειά της.

Ζητήστε από άλλον να εκτιμήσει τον χρόνο. «Ενώ δεν είμαστε καλοί να εκτιμήσουμε πόσο θα μας πάρει να ολοκληρώσουμε μια εργασία, είμαστε αρκετά καλοί στο να εκτιμήσουμε πόσο θα πάρει σε κάποιον άλλον», σημειώνει η Παλαβετζάτι.

Πηγή: bovary.gr