Τι την θέλεις την κατσούνα στον ΒΟΑΚ;

Οι κτηνοτρόφοι διαμαρτύρονται και κλείνουν τον δρόμο.

Τον κλείνουν «επ αόριστόν μέχρι ο Πρωθυπουργός και ο Χατζηδάκης τους δώσουν μια πειστική απάντηση για τα αιτήματα τους.»

Έτσι δήλωσαν στις δεκάδες κάμερες και στους συναδέλφους δημοσιογράφους που από χθες έχουν κάνει την διαδρομή ΒΟΑΚ -Καρτερός, δεκάδες φορές για να πάρουν μια είδηση, μια πληροφορία για να ενημερώνουν τον κόσμο πότε ανοίγει και πότε κλείνει η κεντρική οδική αρτηρία του νησιού.

Λογικό, θα πει κανείς. Οι άνθρωποι διαμαρτύρονται. Έχουν δίκαια αιτήματα.
Το κόστος παραγωγής τους έχει εκτιναχθεί, η στήριξη είναι ανύπαρκτη, η ανασφάλεια μόνιμη.
Και το λένε με τον δικό τους τρόπο: «Δεν ξέρουμε πότε θα ανοίγουμε και πότε θα κλείνουμε τον ΒΟΑΚ».
Επ’ αόριστον. Με συγγνώμη για την ταλαιπωρία.

Λογικό θα πείτε.

Μας μίλησαν για την δουλειά των παππούδων τους .

Που συγνώμη κιόλας ήταν και δικοί μας παππούδες.

Και οι δικοί μας πατεράδες αγρότες ήταν στο επάγγελμα .

Και οι μανάδες μας όταν χήρεψαν από τις 60 ( πραγματικές ρίζες ελιές) έπαιρναν μια ετήσια επιδότηση που την κράταγαν για να συνεχίσουν να καλλιεργούν το λάδι της χρόνιας . Μόνο που στο τέλος έφτασαν να παίρνουν 100 ευρώ τον χρόνο επιδότηση …

Τότε για αυτούς τους ανθρώπους κανένας δρόμος δεν έκλεισε …

Μας είπαν επίσης πως :

«Δεν ξέρουν εάν και πότε θα καταλάβουν συμβολικά και δημόσια κτίρια στο κέντρο του Ηρακλείου.»

Θα δουν και θα αποφασίσουν ανάλογα απάντησαν.

Αφού πρώτα μας ρώτησαν από ποιο κανάλι είμαστε…

Σήμερα, οι δρόμοι κλείνουν.

Και μαζί τους κλείνει και η υπομονή μιας κοινωνίας που, χωρίς να φωνάζει, ασφυκτιά.

Γιατί μέχρι να απαντήσει η κυβέρνηση στους κτηνοτρόφους, οι εργαζόμενοι αναστενάζουν μέσα στα αυτοκίνητα και στις ουρές χιλιομέτρων.

Κοινωνικός αυτοματισμός ονομάζεται στην πολιτική επιστήμη.

Η σιωπή όμως της κοινωνίας απέναντι στην ταλαιπωρία δεν σημαίνει αποδοχή.

Σημαίνει πως κανείς δεν επιθυμεί να τα βάλει με φολκλόρ τύπους που περίπου ανορθόγραφα και βροντερά διατρανώνουν την αδικία εις βάρος τους.

Μια διαμαρτυρία που ενισχύεται από την παρουσία της κατσούνας και του μαχαιριού στην μέση. Και αναρωτιέσαι εύλογα:

Μα αφού είναι εκτός του βοσκότοπου και των ψηλών κορυφών της Κρήτης, τι δουλειά έχουν οι κατσούνες και τα μαχαίρια στον ΒΟΑΚ;

Και μάλιστα σε απόσταση αναπνοής από τους εκπροσώπους της Ελληνικής αστυνομίας ;

Θα την χρειαστούν την κατσούνα στην διαμαρτυρία;

Τα μαχαίρια;

Όταν η κατσούνα και το μαχαίρι κάνουν την εμφάνισή τους στον δρόμο – όχι στο μαντρί – τότε η διαμαρτυρία παύει να είναι εικόνα αγώνα και γίνεται εικόνα φόβου.

Χθες ήταν λίγοι .

Σήμερα έγινα λιγότεροι…

Κι όμως ο δρόμος θα παραμείνει κλειστός επ αόριστόν …

Βέβαια αφού περιμένουν απάντηση από τον Πρωθυπουργό και τον Χατζηδάκη αναρωτιέστε ( αλλά και πάλι δεν το λέτε δημόσια ) γιατί δεν παίρνουν την παρέα τους, γιατί για συντονιστικό όργανο δεν τίθεται θέμα , να πάνε στο Μαξίμου απέξω και να κλείσουν τον δρόμο;

Δεν μπορεί εκεί θα τους πάρει χαμπάρι πιο εύκολα ο Πρωθυπουργός από τον οποίον περιμένουν και απαντήσεις .

Βέβαια θα μου πεις στο Μαξίμου απέξω εφαρμόζονται οι Νόμοι και όταν κάποιος ομαδικά είτε μεμονωμένα θα επιχειρήσει να κλείσει τον δρόμο θα βρεθεί αυτόματα και αντιμέτωπος με την δικαιοσύνη .

Με αυτό δηλαδή που έχει προβλέψει σοφά ο νομοθέτης, με την εφαρμογή του άρθρο 290 του Ποινικού Κώδικα πως όταν εκούσια παρακωλύεις την κυκλοφορία ( π.χ.) κλείνεις τον δρόμο τότε βρίσκεσαι αντιμέτωπος με διοικητικέ και ποινικές κυρώσεις .

Και μιας που ίσως πάτε στο Μαξίμου δεν παίρνετε μαζί σας και τους βουλευτές ;

Με αυτούς που πιο παλιά φωτογραφιζόσασταν;

Με αυτούς που έχετε κάνει κουμπαριές , συντεκνιές .

Με αυτούς που δυο ημέρες τώρα έχουν πάθει αφωνία και δεν είναι ούτε δίπλα σας αλλά ούτε και απέναντι σας ;

Φίλοι κτηνοτρόφοι , τα αιτήματα σας και δίκαια είναι και σωστά και καλά κάνετε και διεκδικείτε καλύτερες συνθήκες για την διαβίωση σας και το επάγγελμα σας .

Αλλά …

Υπάρχει ένα μεγάλο αλλά …

Είστε χιλιάδες στο επάγγελμα και κάποιοι δεκάδες στον ΒΟΑΚ.

Πόσο θα αντέξουμε λέτε και εμείς να υποστηρίζουμε τον αγώνα σας όταν έχετε ρημάξει την δική μας καθημερινότητα και έχετε τινάξει στον αέρα τις δουλειές και τις υποχρεώσεις χιλιάδων πολιτών ;

Γιατί στο τέλος, ούτε το συγγνώμη ούτε η κατσούνα φτάνουν για να δικαιολογήσουν τον παραλογισμό.

Ο δρόμος είναι όλων.

Και ο αγώνας, για να είναι δίκαιος, πρέπει να το θυμάται αυτό.

Σύνοψη άρθρου

Οι κτηνοτρόφοι κλείνουν επ' αόριστον τον ΒΟΑΚ, ζητώντας άμεσες απαντήσεις από την κυβέρνηση για τα δίκαια αιτήματά τους.
Η παρουσία παραδοσιακών εργαλείων, όπως η κατσούνα και το μαχαίρι, στη διαμαρτυρία προκαλεί φόβο και αμφισβητεί την ειρηνική φύση του αγώνα.
Η ταλαιπωρία των πολιτών εξαιτίας των αποκλεισμών αυξάνει την κοινωνική δυσαρέσκεια, χωρίς όμως να αμφισβητεί τα αιτήματα των διαμαρτυρόμενων.
Η διαμαρτυρία χρειάζεται να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να μην επηρεάζει αρνητικά την καθημερινότητα των υπολοίπων πολιτών και να παραμείνει δίκαιη.