50 likes αντί για 500: «Η ψηφιακή απόρριψη οδηγεί σε κατάθλιψη τους εφήβους»

Πολλοί νέοι προσαρμόζουν την εικόνα τους ώστε να ανήκουν στην ομάδα, ακόμη κι αν αυτό τους απομακρύνει από την αυθεντική τους ταυτότητα

«Δεν είναι καθόλου σπάνιο ένας έφηβος να έρχεται στο θεραπευτικό δωμάτιο νιώθοντας βαθιά άσχημα, ακόμη και με συμπτώματα καταθλιπτικού επεισοδίου, επειδή μια φωτογραφία που ανέβασε δεν πήρε τα likes που περίμενε».

Με αυτή τη φράση ο ψυχοθεραπευτής και ειδικός ψυχικής υγείας Γιώργος Καλογεράκης περιέγραψε, μιλώντας στην εκπομπή «Live με την Αντιγόνη» με την Αντιγόνη Ανδρεάκη στο Cretaone Radio 102,3, «φωτογράφισε» την σύγχρονη πραγματικότητα που προβληματίζει ολοένα και περισσότερο γονείς, εκπαιδευτικούς και ειδικούς ψυχικής υγείας.

Όταν η εικόνα γίνεται ταυτότητα

Σύμφωνα με τον κ. Καλογεράκη, οι έφηβοι σήμερα ασχολούνται περισσότερο με το πώς φαίνονται και λιγότερο με το ποιοι είναι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Κρήτη: Νέα στοιχεία για τον εντοπισμό του 33χρονου γιατρού που αγνοείται από τις 7/12

Η εικόνα έχει αναδειχθεί σε βασικό άξονα της εφηβείας, καθώς μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η αποδοχή μετριέται σε αριθμούς: likes, views, σχόλια.

Ένας έφηβος μπορεί να βιώσει έντονο ψυχικό πόνο επειδή αντί για 500 likes έλαβε μόλις 50.

Για τον ενήλικο αυτό μπορεί να ακούγεται υπερβολικό· για τον έφηβο όμως αποτελεί προσωπική απόρριψη, αμφισβήτηση της αξίας του και σοβαρό πλήγμα στην αυτοεκτίμησή του. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό το βίωμα μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε καταθλιπτικό επεισόδιο.

«Χάνουν τον εαυτό τους, αλλά κερδίζουν την αποδοχή», σημείωσε χαρακτηριστικά, εξηγώντας ότι πολλοί νέοι προσαρμόζουν την εικόνα τους ώστε να ανήκουν, ακόμη κι αν αυτό τους απομακρύνει από την αυθεντική τους ταυτότητα.

Πότε ξεκινά η ανάγκη για βοήθεια

Ο Γιώργος Καλογεράκης επεσήμανε ότι η ψυχοθεραπεία αρχίζει τη στιγμή που κάποιος αποφασίζει να μη δίνει πια τη μάχη μόνος του.

Το πότε ένας έφηβος –ή ένας ενήλικας– θα ζητήσει βοήθεια εξαρτάται από το πόσο αντέχει τον ψυχικό πόνο και από το πόσο δυσλειτουργικός γίνεται για την καθημερινότητά του.

Η θεραπευτική διαδικασία, όπως τόνισε, δεν είναι εύκολη ούτε γρήγορη. Ωστόσο, μπορεί να προσφέρει ουσιαστική ανακούφιση και να βοηθήσει το άτομο να επανασυνδεθεί με τον εαυτό του, πέρα από την εικόνα και την εξωτερική επιβεβαίωση.

Εθισμός στο κινητό: Τα ποσοστά ξεπερνούν και τον εθισμό σε αλκοόλ

Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί και ο εθισμός στη χρήση του κινητού τηλεφώνου, ο οποίος –σύμφωνα με τον ψυχοθεραπευτή– βρίσκεται πλέον στην κορυφή της λίστας των εθισμών, τόσο στους εφήβους όσο και στους ενήλικες, ξεπερνώντας ακόμη και τον εθισμό στο αλκοόλ.

Ένα παιδί που έχει μεγαλώσει με το κινητό δεν είναι εύκολο να το στερηθεί. Αυτό όμως που μπορεί να γίνει είναι η θέσπιση ορίων. «Σήμερα ο έφηβος μαθαίνει να εθίζεται στο κινητό για να αντέχει την πλήξη και τον ψυχικό πόνο», ανέφερε, επισημαίνοντας ότι η συνεχής οθόνη λειτουργεί συχνά ως μηχανισμός αποφυγής των δύσκολων συναισθημάτων.

Η σημασία της ταυτότητας

Κλείνοντας, ο Γιώργος Καλογεράκης υπογράμμισε ότι όταν ένα παιδί καταφέρει να ανακαλύψει ποιος πραγματικά είναι, αλλάζουν πολλά.

Σε αυτή τη διαδικασία, κομβικό ρόλο παίζουν τόσο η οικογένεια όσο και το σχολείο.

Η ψυχική ισορροπία, όπως τόνισε, δεν χτίζεται πάνω στα likes, αλλά πάνω στην αποδοχή του εαυτού και στη δυνατότητα να αντέχουμε τον πόνο χωρίς να χάνουμε την ταυτότητά μας.