Εφηβική κατάθλιψη: Πώς μπορούμε να διακρίνουμε τα συμπτώματα

Τι μπορούμε να κάνουμε αν υποπτευόμαστε ότι ένας έφηβος εμφανίζει κατάθλιψη

Η κυκλοθυμία και η εφηβεία πάνε μαζί, οπότε δεν εκπλησσόμαστε όταν οι έφηβοι θυμώνουν ξαφνικά και αμέσως μετά χαλαρώνουν. Κι όμως, αν είναι συχνά κυκλοθυμικοί, είναι λογικό να αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε αν κρύβεται κάποια κατάθλιψη από πίσω. Αν και δεν βιώνουν όλοι οι έφηβοι μεταπτώσεις της διάθεσης, συμβαίνει σε αρκετούς εφήβους κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης και πολλοί γονείς αναρωτιούνται αν είναι «φυσιολογικό» ή όχι.

Τι δεν είναι αναμενόμενο από τη συμπεριφορά και τη διάθεση των εφήβων;

Δεν είναι αναμενόμενο η θλίψη, ο εκνευρισμός ή το άγχος να είναι τα κύρια συναισθήματα που ο έφηβος φαίνεται να βιώνει συνεχώς για εβδομάδες και όταν αρχίζει αυτό να παρεμβαίνει στο σχολείο, στην οικογένεια και στις σχέσεις με τους φίλους.

Είναι επίσης ανησυχητικό αν ο έφηβος/η σηκώσει ένα μαχαίρι όταν είναι θυμωμένος/η ή για παράδειγμα ανοίξει ένα παράθυρο και απειλήσει να πηδήξει κατά τη διάρκεια μιας διαφωνίας. Με λίγα λόγια, η συμπεριφορά που εκφράζει απειλή αυτοτραυματισμού πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη.

Ποια είναι τα σημάδια της εφηβικής κατάθλιψης;

Τα σημάδια της εφηβικής κατάθλιψης μοιάζουν με εκείνα της ενήλικης, απλά με κάποιες μικρές προσαρμογές. Περιλαμβάνονται τα ακόλουθα:

• Θλίψη ή εκνευρισμός που διαρκεί για εβδομάδες
• Έλλειψη ενδιαφέροντος για πράγματα που πριν απολάμβαναν
• Αλλαγές στον ύπνο, στην ενέργεια και στην όρεξη
• Μειωμένη συγκέντρωση (που μπορεί να εμφανιστεί στους χαμηλούς βαθμούς)
• Απομόνωση από την οικογένεια και τους φίλους
• Εμπλοκή σε επικίνδυνες συμπεριφορές

Τι μπορούμε να κάνουμε αν υποπτευόμαστε ότι ένας έφηβος εμφανίζει κατάθλιψη

Οι ειδικοί συστήνουν να αρχίσουμε προσπαθώντας να μιλήσουμε στο παιδί μας. Ξεκινήστε λέγοντας «Μού φαίνεσαι τον τελευταίο καιρό πολύ θυμωμένος ή θλιμμένος. Μπορούμε να μιλήσουμε για το τι συμβαίνει;» Δεν είμαστε επικριτικοί και απλά ακούμε. Παράλληλα βεβαιώστε τους εφήβους ότι είστε εκεί σε περίπτωση που χρειάζονται βοήθεια.

Στη συνέχεια, μπορείτε να ψάξετε για έναν καλό επαγγελματία ψυχολόγο. Και αν ανησυχείτε ότι το παιδί σας έχει αυτοκτονικούς ιδεασμούς, πρέπει να δράσετε άμεσα.

Σε γενικά πλαίσια, οι ειδικοί πιστεύουν ότι το καλύτερο είναι να δείχνουν όσο το δυνατόν πιο ανοιχτοί για τα επόμενα βήματα και να βεβαιώνουμε τα παιδιά ότι θα βρούμε μαζί τη λύση. Παράλληλα κάντε την προσωπική σας έρευνα και δεχτείτε συμβουλές από ειδικούς, όπως από τον συμβουλευτικό σταθμό του δήμου σας.