Γιατί κοιτάζεσαι συνεχώς στον καθρέφτη; Η ψυχολογία έχει την απάντηση

Από ανασφάλεια και ανάγκη επιβεβαίωσης μέχρι ναρκισσισμό – πότε το αθώο «check» γίνεται εμμονή

Το βλέμμα που επιστρέφει από τον καθρέφτη συχνά λέει περισσότερα για εμάς απ’ όσο πιστεύουμε. Για κάποιους είναι μια απλή καθημερινή συνήθεια. Για άλλους, όμως, μπορεί να γίνεται τελετουργικό αυτοελέγχου, σημάδι χαμηλής αυτοεκτίμησης ή ακόμη και αντανάκλαση βαθύτερων ψυχολογικών ανασφαλειών. Ψυχολόγοι εξηγούν πότε η επιθυμία να «τσεκάρουμε» συνεχώς την εμφάνισή μας δείχνει υγιές ενδιαφέρον και πότε αγγίζει τη ζώνη του άγχους, της εμμονής ή του ναρκισσισμού. Γιατί, τελικά, το τι βλέπουμε στον καθρέφτη, δεν αφορά μόνο την εικόνα – αλλά και το πώς νιώθουμε μέσα μας.

Τι σημαίνει να κοιτάς συνεχώς τον εαυτό σου στον καθρέφτη, σύμφωνα με την ψυχολογία

Σύμφωνα με όσα αναφέρουν οι ψυχολόγοι, το να κοιταζόμαστε συχνά στους καθρέφτες κρύβει κάτι παραπάνω από αυτό που πιστεύαμε.Για μερικούς ανθρώπους, το να κοιτάζονται στον καθρέφτη είναι μια καθημερινή συνήθεια στην οποία δεν δίνουν ιδιαίτερη δοκιμασία. Ωστόσο, αρκετοί είναι εκείνοι που το επαναλαμβάνουν πολύ συχνά. Το να κοιταζόμαστε συνέχεια στον καθρέφτη μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από μια αθώα συνήθεια που σχετίζεται με το αισθητικό κομμάτι. Συγκεκριμένα, μπορεί να μετατραπεί σε ένα τελετουργικό γεμάτο ανασφάλεια, άγχος ή ανάγκη επιβεβαίωσης.

Οι ερμηνείες πίσω από αυτή τη συνήθεια

Όπως εξηγεί ο Άνχελ Λουίς Γκιγιέν, ψυχολόγος και διευθυντής της Κλινικής Psicopartner στο ισπανικό ¡HOLA!, η συχνή παρατήρηση του εαυτού μας στον καθρέφτη μπορεί να έχει διαφορετικές ερμηνείες.

Αυτή η πράξη όταν γίνεται επανειλημμένα, μπορεί να σχετίζεται με το κομμάτι της αυτοεικόνας και της αποδοχής του εαυτού μας, ενώ για μερικούς είναι απλώς μια πράξη ματαιοδοξίας και για άλλους μπορεί να είναι αποτέλεσμα ανασφάλειας, σύμφωνα με όσα λέει η Μπεατρίς Ρομέρο, ιδρύτρια και διευθύντρια της Consulta Despertares.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Αυτά τα ζώδια θα δουν την καριέρα τους να εκτοξεύεται το 2026

Αναζήτηση ασφάλειας ή επιβεβαίωσης

Σύμφωνα με την ειδικό, κάποιες φορές πρόκειται για έναν τρόπο αναζήτησης ασφάλειας ή επιβεβαίωσης μέσω της εμφάνισης, ειδικά σε περιόδους που το άτομο νιώθει ανασφάλεια ή έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Η ψυχολόγος προσθέτει ότι υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν στο είδωλό τους επιβεβαίωση ότι η εμφάνισή τους είναι αποδεκτή, προσπαθώντας έτσι να μειώσουν το άγχος για το πώς τους αντιλαμβάνονται οι άλλοι. Η συνήθεια αυτή μπορεί να γίνει ένα τελετουργικό ελέγχου, όπου η κάθε λεπτομέρεια της εμφάνισης εξετάζεται σχολαστικά για να μειωθεί αυτή η αίσθηση αβεβαιότητας», εξηγεί η Ρομέρο.

Υπερβολική Ανησυχία για την Εμφάνιση

Ωστόσο, ο ψυχολόγος επισημαίνει ότι όταν η συνήθεια γίνεται επαναλαμβανόμενα ή προκαλεί δυσφορία, μπορεί να σχετίζεται με την υπερβολική ανησυχία για την εξωτερική εμφάνιση ή ακόμη και με διαταραχές όπως η σωματοδυσμορφική διαταραχή.

Τι εστί σωματοδυσμορφική διαταραχή

Στην πιο ακραία και επώδυνη εκδοχή της, όπως επιβεβαιώνει η ειδικός της Consulta Despertares, αυτή η συμπεριφορά μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα της Σωματοδυσμορφικής Διαταραχής, μιας κατάστασης όπου το άτομο υποφέρει από ανησυχία που φτάνει στον βαθμό της εμμονής για πραγματικά ή φανταστικά «ελαττώματα» στην εμφάνισή του. Για παράδειγμα, κάποιο άτομο αντιλαμβάνεται πάνω του ένα ελάττωμα το οποίο μπορεί να είναι υπαρκτό, μπορεί να είναι όμως κι ανύπαρκτο ή ανεπαίσθητο. Αυτό το ελάττωμα λοιπόν, μεγαλοποιείται τόσο πολύ από το άτομο που γίνεται εμπόδιο στην λειτουργικότητά του και του προκαλεί άγχος και εμμονικές συμπεριφορές.

Πιθανά Ναρκισσιστικά Χαρακτηριστικά

Δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι σε άλλες περιπτώσεις η συνήθεια μπορεί να σχετίζεται με ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά. «Αν κάποιος κοιτάζεται στον καθρέφτη με θαυμασμό και αίσθηση ανωτερότητας, αυτό μπορεί να συνδέεται με την ανάγκη να επιβεβαιώσει μια μεγαλειώδη αυτοεικόνα», σημειώνει η ψυχολόγος.

Ο μύθος του Νάρκισσου

Μην ξεχνάμε άλλωστε και την ιστορία του Νάρκισσου στην μυθολογία, από όπου ο όρος πήρε το όνομά του. Σύμφωνα με την μυθολογία λοιπόν, ο Νάρκισσος ένας όμορφος νεαρός, ερωτεύτηκε την αντανάκλαση του σε μία πηγή και επειδή δεν μπορούσε να σταματήσει να κοιτάζει τον εαυτό του στο νερό, αψηφώντας τις ανθρώπινες ανάγκες του όπως το να φάει και να πιει, με αποτέλεσμα να πεθάνει από υπερβολικό θαυμασμό.

Τι κάνουμε τώρα

Από την πλευρά της ψυχολογίας, στόχος είναι να βοηθηθεί το άτομο να επανασυνδεθεί με το σώμα του με έναν πιο λογικό και ρεαλιστικό τρόπο, εστιάζοντας στο πώς νιώθει και όχι μόνο στο τι βλέπει. Ο στόχος είναι να μετατραπεί ο καθρέφτης σε χώρο αποδοχής και όχι κριτικής, αναφέρει ο Άνχελ Λουίς Γκιγιέν.

Όταν το να κοιταζόμαστε στον καθρέφτη σταματά να είναι μια καθημερινή πράξη και γίνεται πηγή άγχους, είναι η στιγμή που θα διαπιστώσουμε πως κάτι πάει λάθος και θα χρειαστεί ίσως να ζητήσουμε βοήθεια.

Πηγή: bovary.gr