Γιατί τσακωνόμαστε τα Χριστούγεννα; Όταν η οικογένεια έρχεται πιο κοντά απ’ όσο αντέχει…

Τι αναφέρει στο Cretaone η κοινωνική λειτουργός, Αγγελική Ευσταθοπούλου

Τα οικογενειακά τραπέζια, οι συγκεντρώσεις στο πατρικό και οι «υποχρεωτικές» συναντήσεις τα Χριστούγεννα φέρνουν ξανά κοντά ανθρώπους που μέσα στη χρονιά μπορεί να έχουν περιορισμένη επαφή μεταξύ τους λόγω των καθημερινών υποχρεώσεων.

Κι όμως, όσο ιδανική και τέλεια μοιάζει αυτή η εικόνα, συχνά καταλήγει να συνοδεύεται από… εντάσεις, παρεξηγήσεις και καβγάδες!

Σε μια περίοδο όπου «όλοι πρέπει να είμαστε καλά», οι προσδοκίες ανεβαίνουν με τις γιορτές να γίνονται από τις λίγες στιγμές μέσα στον χρόνο όπου οι οικογένειες βρίσκονται όλες μαζί, με περισσότερο ελεύθερο χρόνο και λιγότερες υποχρεώσεις. Αυτό όμως δεν φέρνει πάντα μόνο χαρά αλλά αντιθέτως μπορεί να λειτουργήσει ως έδαφος για να έρθουν στην επιφάνεια καταπιεσμένα συναισθήματα, παράπονα και «παλιοί λογαριασμοί» που δεν έχουν ξεκαθαριστεί.

Γιατί οι γιορτές βγάζουν τα «άπλυτα» στο τραπέζι;

Η κοινωνική λειτουργός κ. Αγγελική Ευσταθοπούλου δίνει Απαντήσεις στο Cretaone.gr, η οποία επισημαίνει ότι οι γιορτές από μόνες τους δεν «δημιουργούν» τα προβλήματα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Ρέθυμνο: Στη γιαγιά, με εντολή εισαγγελέα, τα δύο παιδάκια που εγκαταλείφθηκαν από τους γονείς τους

«Πρόκειται για ημέρες που λειτουργούν ως καθρέφτης της πραγματικότητας που ήδη υπάρχει μέσα στις οικογένειες», τονίζει.

Όπως εξηγεί, οι γιορτινές ημέρες αποτελούν συχνά μια περίοδο επανεξέτασης των καταστάσεων. «Οι άνθρωποι σκέφτονται τι πήγε καλά, τι δεν πήγε όπως θα ήθελαν, τι στόχους είχαν και τι τελικά κατάφεραν. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είχαν την υποστήριξη που περίμεναν ή ότι οι επιθυμίες και οι προσδοκίες τους διαφέρουν από εκείνες των κοντινών τους ανθρώπων», αναφέρει.

Η συναισθηματική φόρτιση των γιορτών, σε συνδυασμό με τη στενή συνύπαρξη, μπορεί εύκολα να πυροδοτήσει τις καταστάσεις στο σπίτι. Άλυτες διαφωνίες του παρελθόντος, αμετάβλητοι ρόλοι μέσα στην οικογένεια και το αίσθημα ότι «δεν ακουστήκαμε όσο θα θέλαμε» εκφράζονται τελικά με λάθος τρόπο.

Σύμφωνα με την κ. Ευσταθοπούλου, οι καβγάδες δεν είναι πάντα ένδειξη απόστασης, αλλά πολλές φορές ένδειξη εγγύτητας. «Οι άνθρωποι συνήθως φωνάζουν όταν νιώθουν ότι δεν ακούγονται. Όταν κάποιος είναι συναισθηματικά κοντά μας, δεν χρειάζεται να του φωνάξουμε. Όταν όμως νιώθουμε απόσταση, προσπαθούμε να γεφυρώσουμε αυτό το κενό», σημειώνει.

Με αυτή την έννοια, οι συγκρούσεις των γιορτών μπορεί να λειτουργούν με έναν περίεργο τρόπο ως «γεφύρωση» επικοινωνίας, ωστέ να ειπωθούν πράγματα που μέσα στη χρονιά δεν αναφέρθηκαν και κρύφτηκαν από τα «βάρη» της καθημερινότητας.

Το ζητούμενο, όπως υπογραμμίζει η ίδια, δεν είναι να αποφευχθούν με κάθε κόστος οι εντάσεις, αλλά να υπάρξει η αντίστοιχη κατανόηση ωστέ να καταλάβουμε πραγματικά ότι οι γιορτές φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά όχι μόνο σωματικά, αλλά και συναισθηματικά και αυτό, καλώς ή κακώς, φέρνει στην επιφάνεια όλα όσα κουβαλά ο καθένας μέσα του…