Πως τα μικροπλαστικά φτάνουν στο σώμα μας μέσα από τη διατροφή μας

Τα μικροπλαστικά που βρίσκονται στο περιβάλλον καταλήγουν στον οργανισμό μας μέσα από την καθημερινή διατροφή μας.

Μέχρι και 23 φορές περισσότερα μικροπλαστικά απ’ ό,τι στους ωκεανούς βρίσκονται στη γεωργική γη όπως αποκαλύπτει νέα μελέτη, με τον διδακτορικό ερευνητή στο Πανεπιστήμιο του Murdoch στην Αυστραλία, Τζόζεφ Μπόκτορ, να εξηγεί στην ιστοσελίδα CNN Greece ότι ακόμη και η σαλάτα που καταναλώνουμε μπορεί να περιέχει μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού.

Όπως αναφέρεται στη νέα μελέτη με τίτλο «Μικροπλαστικά και νανοπλαστικά: Η τύχη, η μεταφορά και η διαχείριση τους από το γεωργικό έδαφος έως την τροφική αλυσίδα και τους ανθρώπους» τα πλαστικά που βρίσκονται στο έδαφος ενδέχεται να εκτίθενται σε έως και 10.000 χημικά πρόσθετα, τα περισσότερα από τα οποία δεν ρυθμίζονται στη γεωργία.

«Πρόκειται για μια κρίση που είναι ευρέως διαδεδομένη: στον αέρα, στο νερό, ακόμη και μέσα στο σώμα μας. Αυτού του είδους η αόρατη ρύπανση είναι δύσκολο να αγνοηθεί» όπως εξηγεί ο κ. Μπόκτορ.

«Η επίδραση των μικροπλαστικών στην υγεία του ανθρώπινου σώματος είναι αναμφισβήτητη, με τα ευρήματα σχετικά με την αφθονία των μικροπλαστικών στις αρτηριακές πλάκες να είναι συγκλονιστικά» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Να σημειωθεί πως, οι αρτηριακές πλάκες είναι συσσωρεύσεις λιπαρών ουσιών, όπως η χοληστερόλη, το λίπος και τα αιμοκύτταρα, που σχηματίζονται στο εσωτερικό των αρτηριών.

Ένας φαύλος κύκλος

Όπως αναλύει ο ίδιος, τα μικροπλαστικά, τα νανοπλαστικά και τα πρόσθετά τους παράγωγα διεισδύουν στο ανθρώπινο σώμα μέσω πολλαπλών οδών: η κατάποση, η εισπνοή και ακόμη και η διαδερμική απορρόφηση είναι οι κύριες.

«Σκεφτείτε την τελευταία φορά που μασήσατε τσίχλα και τώρα σκεφτείτε ξανά ότι ορισμένες τσίχλες περιέχουν βάση πλαστικού-πολυμερούς» τονίζει χαρακτηριστικά. Αντίστοιχα, όπως επισημαίνει, «οι καλλιέργειες μεταφέρουν τα μικροπλαστικά από το έδαφος πίσω στους ανθρώπους και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται επειδή είναι απλά πολύ ανθεκτικά στην αποσύνθεση».

«Χτίζοντας το αντίπαλο δέος»

Δίνοντας τη μάχη με τα πλαστικά και την ανθεκτικότητά τους στην αποσύνθεση, το Κέντρο Καινοτομίας για τα Βιοπλαστικά του Πανεπιστημίου Murdoch στο οποίο ο κ. Μπόκτορ είναι ερευνητής αναπτύχθηκε ένα βιοτεχνολογικό πλαστικό που αποσυντίθεται χωρίς να αφήνει επιβλαβή κατάλοιπα, χωρίς να δημιουργεί μικροπλαστικά.

«Είναι κατασκευασμένο από φυσικά υλικά και έχει σχεδιαστεί με γνώμονα τον πλήρη κύκλο ζωής του. Ο στόχος είναι να αντικαταστήσει το συμβατικό πλαστικό χωρίς να χάνει την απόδοσή του» όπως εξηγεί στο CNN Greece ο επιστήμονας.

«Το Κέντρο Καινοτομίας για τα Βιοπλαστικά αντιμετωπίζει σοβαρά το πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης πλαστικού χρησιμοποιώντας τις τελευταίες εξελίξεις της βιοτεχνολογίας» συμπληρώνει.

Χρειάζονται αυστηρότεροι κανόνες

Ωστόσο, όπως διευκρινίζει ο ίδιος, «η βιομηχανία είναι πιο γρήγορη από την επιστήμη και οι κανονισμοί υστερούν και από τις δύο». «Χρειάζονται αυστηρότεροι κανόνες για τα πλαστικά πρόσθετα, σαφής και εφαρμόσιμη σήμανση για τα υλικά που είναι «βιοδιασπώμενα» και να αντιμετωπιστεί το greenwashing» εξηγεί. Όταν αναφέρεται στην τακτική παραπλανητικού μάρκετινγκ που μπορεί να υιοθετεί μία εταιρεία όταν παρουσιάζει το προϊόν ή τις υπηρεσίες της ως πιο φιλικές προς το περιβάλλον απ’ ό,τι είναι στην πραγματικότητα.

«Χρειαζόμαστε επίσης πρότυπα για τα όρια μικροπλαστικών και προσθέτων στο έδαφος, τα οργανικά λιπάσματα, τα τρόφιμα και το νερό, όπως και κανονιστική υποστήριξη για τις εταιρείες που προσπαθούν πραγματικά να καινοτομήσουν και να βελτιωθούν» προσθέτει ο κ. Μπόκτορ.

Το πλαστικό είναι παντού

Κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, ο ερευνητής προειδοποιεί πως «το πλαστικό είναι παντού. Απλά κοιτάξτε γύρω σας. Έχει γίνει απαραίτητο για τον τρόπο ζωής μας, αλλά τα μειονεκτήματα των πλαστικών που παράγονται από ορυκτά καύσιμα μας επηρεάζουν».

Φέρνοντας ως παράδειγμα τον μόλυβδο σημειώνει: «Σκεφτείτε το μόλυβδο. Χρησιμοποιούνταν για δεκαετίες πριν συνειδητοποιήσουμε πόσο επιβλαβές ήταν. Όταν τελικά αναλάβαμε δράση, είχε ήδη εισχωρήσει στα σπίτια μας, στα καύσιμα και το νερό μας. Επαναλαμβάνουμε το ίδιο μοτίβο με τα μικροπλαστικά και τα χημικά πρόσθετα».

«Χρειαζόμαστε σαφή πρότυπα για το έδαφος, τα οργανικά λιπάσματα, τα τρόφιμα και το νερό πριν η ζημιά γίνει μόνιμη» επισημαίνει.

«Αυτή δεν είναι μία έκκληση για να προκαλέσουμε πανικό» αναφέρει, για να συμπληρώσει «είναι κάλεσμα ένα κάλεσμα για να επιστήσουμε την προσοχή και να γίνουμε μέρος της λύσης».

«Αν όχι εμείς, τότε ποιος;» καταλήγει ο κ. Μπόκτορ.